ساعت از۱۲ نیمه  شب گذشته بود. سیاوش روی کاناپه‌ی گوشه‌ی آشپزخانه در حالی که ماشین شکسته‌‌اش را در دستانش محکم می‌فشرد، پلک‌هایش روی هم افتادند

  هوا آنقدر سرد بود که سخت میشد باور کرد، درست وسط آبان است. برف می بارید و زمین و زمان با سرما به هم

نقد داستانِ سه‌شنبه‌ی خیس  بیژن نجدی  کتابِ یوزپلنگانی که با من دویده‌اند. خوب است،  اول کمی از بیژن‌نجدی بدانیم. او معلم بود. ودر کنار آن،